Een voorbeeld uit de praktijk
Ik heb een cliënt begeleid, die in deze situatie zat, ik noem hem C. Op het werk kreeg C. van zijn werkgever geen medewerking, de aanpassingen die hij nodig had door zijn migraine werden geweigerd. C. bleef zijn best doen en ging daarmee steeds vaker over zijn grenzen. Na zijn aanvallen kreeg hij geen tijd om te herstellen. Hierdoor ging het steeds slechter en moest hij zich op een gegeven moment voor langere tijd ziek melden met een burn-out. De bedrijfsarts nam zijn klachten niet serieus. Hij werd al snel weer hersteld verklaard en moest per direct zijn werk weer oppakken. Naar zijn bezwaar werd niet geluisterd.
Een week later belde C. mij op. Hij had zelf ontslag genomen omdat hij volledig in paniek raakte van de druk. Hij trok de spanning niet meer. Dan maar geen uitkering, als hij maar rust had. ‘Neem de tijd’ zei ik , ‘je gezondheid gaat voor en je bent niet rechteloos. We houden contact.’
Na een aantal maanden was de ergste spanning eraf en zat het hem nog steeds niet lekker. Financieel was de situatie nijpend omdat hij geen enkele vorm van inkomen had. Ik heb hem uitgelegd dat je nog minimaal 5 jaar aanspraak kan maken op je oude rechten. Samen zijn we met verslagen van de gesprekken met werkgever en bedrijfsarts naar het UWV gegaan om aan te tonen dat hij onder druk zelf ontslag had genomen, om zijn gezondheid te beschermen. Zijn gezondheidsklachten konden we onderbouwen door de registratie die we bijhielden.
Het UWV heeft hem met terugwerkende kracht arbeidsongeschikt verklaard. De werkgever werd verplicht maandelijks via het UWV zijn uitkering te betalen en kreeg een forse boete.
